‘மாற்றம் என்கிற ஒன்றே உலகில் மாறாத ஒன்று’ என்கிற மார்க்சின் தத்துவத்திற்கு விளைநிலங்கள் மட்டும் விதிவிலக்காகி விடுமா என்ன? எனவே அவைகளும் மாறும். பார்த்துப்பார்த்து செதுக்கிய மரபு வீட்டில் கொள்ளைப்புற மாட்டுக்கொட்டகை, வருடம் முழுவதும் எவ்வளவு இறைத்தாலும் வற்றாத கிணற்றுநீர், தோட்டத்து உபரியை வைப்பக அறையில் வைத்ததுபோக மீதியை தான் வாங்கிக்கொண்டு நிறைந்துவழியும் ரேழி, குழந்தைகளும் பெண்களும் சிரித்து விளையாடிய உள்முற்றம், அனைத்தும் இன்று நம் கண்முன்னே சிதைந்து அழிந்து கிடக்கிறது. நமக்கொரு தேவை இருந்தது கற்றோம் அமெரிக்கா, ஆஸ்ட்ரேலியா என்று பறந்தோம். மீண்டும் அதுபோன்ற கட்டமைப்பு  இனி சாத்தியமில்லை. இன்று எல்லாமே மாறிப்போனது. இந்த நவீன உலக ஒழுங்கிற்கு நம்மை ஒப்புக்கொடுத்து புதிய பண்ணை வடிவமைப்புக்கு நம்மை நாம் மாற்றிக்கொள்ள வேண்டியது காலத்தின் கட்டாயம்.